Τα κλισέ των αθλητικών πρωτοσέλιδων συνήθισαν να «βαφτίζουν» κάθε επιτυχία του Παναγιώτη Γιαννάκη σαν «η χρονιά του Δράκου». Παραπομπή από κινέζικα ωροσκόπια και από το αντίστοιχο προσωνύμιο του πρώην ομοσπονδιακού τεχνικού και νυν κόουτς της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού.
Η φετινή σεζόν του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ωστόσο, ειδικά μετά τον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι από την Ίντερ, στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν αφοσιώθηκε στους συνηθισμένους διθυράμβους για τους σταρ στο χορτάρι. Αλλά, η πορεία των πιο πετυχημένων ομάδων της σεζόν, θα μπορούσε να της προσφέρει τον τίτλο «η χρονιά του προπονητή». Με κορυφαίο, σαφώς τον Ρόι Χόντγκσον, που οδήγησε την Φούλαμ στον τελικό του Europa League, το βράδυ της Τετάρτης (12/5) στο Αμβούργο, κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Ενώ και η αναμενόμενη συνάντηση των Λουίς Φαν Γκάαλ-Ζοζέ Μουρίνιο, στον επερχόμενο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, μεταξύ Μπάγερν Μονάχου-Ίντερ, ώθησε το MensLounge,gr να αναζητήσει εκείνους που άφησαν φέτος το στίγμα τους από τον πάγκο…
Ρόι Χόντγκσον
Τίτλος …τιμής: Ποτέ δεν είναι αργά
Αν και γυρολόγος των πάγκων, ο Ρόι Χόντγκσον δεν θα ήταν καλός παππούς στα εγγόνια του. Διότι αν καθόταν να τους εξιστορήσει τις εμπειρίες της καριέρας του, θα τους… ζητούσε να περιμένουν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι! Ο 63χρονος Άγγλος κόουτς ήταν από μικρός λάτρης των ξένων γλωσσών και αυτό τον έφερε μέχρι την Ελβετία, την Φινλανδία, Ιταλία, την Σουηδία, την Δανία αλλά και τα Αραβικά Εμιράτα! Ο παρεξηγημένος Χόντγκσον δούλεψε στις Χάλμσταντ, Μάλμε, Ξαμάξ, Ίντερ (δις), Μπλάκμπερν, Ουντινέζε, Βίκινγκ, Κοπεγχάγη, Γκρασχόπερς, όμως χρειάστηκε να αναλάβει το 2007 την άσημη Φούλαμ του Μοχάμεντ Αλ Φαγέτ, για να «καθαρίσει» το όνομά του στην «αγορά». Αρχικά την έσωσε από υποβιβασμό (σε ισοβαθμία με την Ρέντινγκ), πέρυσι την έφερε στην 7η θέση και φέτος στον τελικό του Europa League! «Ο προπονητής οδηγεί τους παίκτες στο νερό. Ή θα πιει μαζί τους ή… θα πέσει σε αυτό, αντ’ αυτών!», είναι το συμπέρασμα της φιλοσοφίας του. Η οποία, δεν αποκλείεται να τον οδηγήσει στην Λίβερπουλ ή την Εθνική Αγγλίας, μετά τις αντίστοιχες τελευταίες φήμες!
Στιβ ΜακΚλάρεν
Τίτλος …τιμής: «Στεγνός» χωρίς ομπρέλα!
Η καριέρα του Στιβ ΜακΚλάρεν στον πάγκο της Εθνικής Αγγλίας χαρακτηρίστηκε από τον αποκλεισμό από το Euro 2008. Και η απομάκρυνσή του συνοδεύτηκε από μία φωτογραφία με μία ομπρέλα στο «Ουέμπλεϊ», στον κρίσιμο (αποτυχημένο) αγώνα με την Κροατία. Τα ταμπλόιντ τον «σταύρωσαν» και του χάρισαν το παρατσούκλι «Wally with the Brolly» (σ.σ.: τίτλος παιδικής σειράς). Ο Άγγλος προπονητής ήθελε απλώς να μην βραχεί, αλλά φάνηκε να φεύγει από τα «λιοντάρια» σαν… βρεγμένη γάτα. Δεν απάντησε ποτέ στις επικρίσεις και φέτος βρήκε την ευκαιρία να «μιλήσει». Έστω και «ολλανδικά». Καθώς μετονομάστηκε σε «Dutch Master», μπαίνοντας σφήνα στην τριάδα των Άγιαξ, Αϊντχόβεν και Φέγενορντ και κατακτώντας τον τίτλο με την Τβέντε, που στέφθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια! Ο πρώην τεχνικός της Μίντλεσμπρο έγινε ο πρώτος Άγγλος κόουτς που κατέκτησε κάποιο σημαντικό ευρωπαϊκό τίτλο, μετά τον συχωρεμένο Μπόμπι Ρόμπσον, που ήταν πρωταθλητής Πορτογαλίας με την Πόρτο το 1996! Αφού πλέον στο «νησί» κυριαρχούν ξένοι προπονητές. Η μισή Πρέμιερσιπ τον θέλει πια πίσω στην πατρίδα, αλλά ο «στεγνός» ΜακΚλάρεν προτίμησε την γερμανική Βόλφσμπουργκ.
Ντιντιέ Ντεσάμπ
Τίτλος ...τιμής: Η μοίρα (του)
Μπορεί ο Ζαν Φερναντέζ της Οσέρ να αναδείχθηκε κορυφαίος τεχνικός του φετινού Σαμπιονά, όμως ο ηθικός (και όχι μόνο) νικητής του συγκεκριμένου βραβείου είναι ο Ντιντιέ Ντεσάμπ. Ο 42χρονος κόουτς οδήγησε την Μαρσέιγ στον τίτλο, που ήταν το πρώτο της πρωτάθλημα έπειτα από 18 χρόνια (και μετά το σκάνδαλο Ταπί) και 9ο συνολικά! Ο Ντεσάμπ είχε μία σπουδαία καριέρα σαν παίκτης, κατακτώντας το Μουντιάλ του 1998 και το Euro 2000 με τους «τρικολόρ», ενώ σήκωσε το Τσάμπιονς Λιγκ με δύο διαφορετικές ομάδες (1993-Μαρσέιγ, 1996-Γιουβέντους). Ωστόσο, αν και η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε με εξαιρετικούς οιωνούς, οδηγώντας την Μονακό (με βασικό τον Άκη Ζήκο) στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2004 (ήττα 0-3 από την Πόρτο του Μουρίνιο), φάνηκε να μην εκπληρώνει τις προσδοκίες. Έγινε ήρωας όταν δεν δίστασε να αναλάβει την υποβιβασμένη στην Β΄΄ κατηγορία Γιουβέντους (το 2006), αλλά δεν συνέχισε και έπειτα από δύο χρόνια οικειοθελούς απραξίας, συνάντησε ξανά την μοίρα του στην ομάδα με την οποία έγραψε ιστορία σαν παίκτης.
Λούις Φαν Γκάαλ
Τίτλος ...τιμής: Μονίμως «αφρισμένος», αλλά στον… «αφρό»
Η ηρεμία του Τόμας Τούχελ κατόρθωσε να μεταδοθεί στην έκπληξη της φετινής Μπουντεσλίγκα, Μάιντς. Αλλά, έστω κι αν διαθέτει το κορυφαίο και πιο ακριβό ρόστερ του γερμανικού πρωταθλήματος, εκείνος που ξεχώρισε ήταν φυσικά ο Λούις Φαν Γκάαλ. Ο Ολλανδός τεχνικός ήταν εκείνος που «σύστησε» στο κοινό τον σπουδαίο Άγιαξ στα μέσα της δεκαετίας του ’90 (κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ το 1995, τρεις εγχώριους τίτλους και το UEFA το 1992). Όμως, αναλαμβάνοντας την Μπαρτσελόνα, φανέρωσε αδυναμίες να συνεργαστεί με τους σταρ των «μπλαουγκράνα» (Ριβάλντο, Τζιοβάνι). Παρά τα δύο πρωταθλήματα και το ένα Κύπελλο, ο Φαν Γκάαλ «κατηγορήθηκε» ως εγωιστής και θεωρήθηκε από πεισματάρης ως εκκεντρικός. Ενώ ο περσινός απρόσμενος τίτλος του με την Άλκμααρ στην Ολλανδία δεν του χάρισε ακριβώς «εξαγνισμό», αλλά εξαργυρώθηκε μόνο με την μεταπήδησή του στην Μπάγερν. Φέτος, όμως, παρέταξε πιο επιθετικούς τους Βαυαρούς και κατακτώντας τον τίτλο, είναι πρωταθλητής σε 3 διαφορετικές χώρες! Στοχεύοντας και στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Γκρεγκόριο Μανθάνο - Λουίτζι Ντελ Νέρι
Τίτλος ...τιμής: Το… τρόπαιο της 4ης θέσης
Αμφότεροι ξεκίνησαν τη σεζόν με λίγα λόγια και καθόλου υποσχέσεις. Άλλωστε, στα ανταγωνιστικά πρωταθλήματα που συμμετέχουν, μετρά συχνά το μπάτζετ και οι… διασυνδέσεις. Παρόλα αυτά, ο Γκρεγκόριο Μανθάνο της ισπανικής Μαγιόρκα και ο Λουίτζι Ντελ Νέρι της ιταλικής Σαμπντόρια (που ανέλαβε πλέον τη Γιουβέντους) έχουν βάλει στο μάτι του «δικό» τους «κύπελλο». Αφού χωρίς μεγάλα αστέρια κατάφεραν να διεκδικούν μέχρι την τελευταία αγωνιστική των Πριμέρα Ντιβιζιόν και Καμπιονάτο αντίστοιχα, την 4η θέση που οδηγεί στα προκριματικά του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ. Η Σαμπντόρια βγήκε μεν τέταρτη στο πρωτάθλημα κι εξασφάλισε τη συμμετοχή στα προκριματικά, ενώ η Μαγιόρκα έχασε την έξοδο στην Ευρώπη στο τελευταίο της ματς με γκολ της Σεβίλλης στο 93'. Ο Μανθάνο, του οποίου το όνομα ακούστηκε πριν μερικά χρόνια για ελληνικές ομάδες, δεν έφερε μονάχα αποτελέσματα, αλλά και θέαμα στην Μαγιόρκα. Την ώρα που ο Ντελ Νέρι αρκέστηκε σε δύο εξαιρετικούς και ταλαντούχους παίκτες, τους Κασάνο και Πατσίνι, αλλά κατόρθωσε να «μεταμορφώσει» σε ρολίστες πολυτελείας συμπληρωματικούς ποδοσφαιριστές όπως οι Μανίνι, Γκασταλντέλο, Πότσι και Πανταλίνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου